بنای امامزاده اما ضیاء آباد بر روی صفه طبیعی رزرو مسجد سجاد مشهد سنگی نسبتا کوتاهی جایدارد. ازاره سازه با قطعه سنگ های قهوه ای در دو ستون تا طول ۱۰/۱ متر تشکیلشده و سایر را با آجرهای بی آلایش بالا برده در سه دیواره بیرونی آن طاقنماهایی به وجود آورده اند. بر روی مکعب سابق الذکر گنبد سازه قرار گرفته که در بخش تحت به طور استوانه ای یا این که طول ۳۰/۲ متر میباشد و بعد از قطاربندی معمولی ای که به امداد دو رج خشت ساخت و ساز گردیده قسمت اساسی گنبد صورت گرفته میباشد. این سازه از اثرها زمان ایلخانی میباشد و اورا از احفاد امام موسی کاظم (ع) میدانند.
نصیب اصلى يا بقاعٔ امامزاده داراى طرح مربعشکلى با ارتفاع ضلع ۹/۵۰ متر میباشد که کنارههاى ديوار غربى آن پخ شدهاست. ازارهٔ سازه با قطعهسنگهاى قهوهاى به اندازههاى متفاوت آدرس مسجد سجاد مشهد و در دو رديف به طول ۱/۱ متر ایجاد شده است. قسمت بالايى سازه با آجرهاى بی آلایش ایجاد شده است و بر روى ديوارهاى غربى و شمالى و جنوبى آن – از بیرون – طاقنماهايى زده شدهاست. بر بالاى بقاع، گنبدى با غلامگردشى در نزدیکی و گردنيِ استوانهاى به طول ۲/۳۰ متر پایدار گرديده میباشد. در طول سابق الذکر، قطاربندى بی آلایشاى با دو رج خشت که به صورت سه کناره چيده گردیدهاند. پديد آمده میباشد.
در باطن مقبره، براى ايجاد پوشش گنبدى، چهار فيلپوش تاسیس شده است که نکتهٔ دیدنی در ساختمان آن ها، آغاز پايههاى فيلپوش از کف حرم میباشد. به عبارت ديگر، ديوارهاى چهارگانه، از چهار سو به تدريج به سوى راءس چهار ضلعى متمايل شماره تلفن مسجد سجاد مشهد گشتهاند. باطن مقبره فاقد هرگونه تزئين میباشد و ضريح چوبى آن نيز فاقد قیمت هنرى و تاريخى میباشد. درِ ورودى که با طرحهاى معمولی تزئين گردیدهاست، به عصرٔ قاجاريه مربوط میباشد.
با اعتنا به صورت پوشش داخلى، فيلپوشها، گنبد و شيوهٔ ترکيبى مصالح (ازارهٔ سنگى و نصیب آجرى فوقاني) به لحاظ مىبرسد که اين سازه از اثرها قرن ششم هجرى قمرى باشد که در طى تغييرات و تعميرات در زمانهاى متفاوت، اعتبار و بها نخستين خویش را از دست داده میباشد.
این تاثیر در تاریخ ۲۵ اسفند مسجد سجاد مشهد ۱۳۷۸ با شمارهٔ تصویب ۲۶۲۱ بهتیتر یکی اثر ها ملی کشورایران به تصویب رسیده میباشد.